عایدی خواننده زیرزمینی از اولین کنسرتش در تهران - وبلاگ جعبه گیگابایتی

به گزارش وبلاگ جعبه گیگابایتی، کنسرت آرمین زارعی در شرایطی برگزار گردید که ابعاد این اجرا، حکایت از شروع فصل نوینی از حیات موسیقی در کشور دارد؛ فصلی که می تواند طلیعه دار اتفاق های امیدبخش بعدی بوده و جریان روز موسیقی را به افق های تازه ای رهنمون کند.

به گزارش وبلاگ جعبه گیگابایتی، آرمین زارعی نخستین اجرای رسمی خود را طی روزهای آدینه و شنبه، در 4 سانس برای 8 هزار مخاطب برگزار کرد تا سیگنال هایی معنادار را برای تمامی طرف های حوزه موسیقی ارسال کند. پیغام هایی که در ادامه، به مهم ترین آنها خواهیم پرداخت.

1.آرمین برای رسیدن به این صحنه، 6 سال زحمت کشید. با اینکه از همان ابتدا، هنرمند کم حاشیه ای بود اما در این مدت، بیشتر از خود محافظت کرد. فقط کار کرد و تا توانست، در چارچوب های حرفه ای گام برداشت. نتیجه این زحمات، در آخرین روزهای سال جاری به بار نشست تا وی، برخلاف آن موجی که با ده ها آرزو، از دهه 80 شروع به کار کردند، بتواند رنگ صحنه را در داخل کشور ببیند. بنابراین، این یک پیغام روشن به دیگر خوانندگان از جنس آرمین است که می توانند با نگاه حرفه ای و دور نگه داشتن خود از حواشی، کاملا امیدوار باشند که صحنه، یک روز آنها را در آغوش بکشد.

این کنسرت، یک پیغام روشن به دیگر خوانندگان از جنس آرمین است که می توانند با نگاه حرفه ای و دور نگه داشتن خود از حواشی، کاملا امیدوار باشند که صحنه، یک روز آنها را در آغوش بکشد2. اینکه 8 هزار نفر، بلیت های 4 سانس کنسرت آرمین را در کمتر از یک ساعت خریداری می نمایند، خود حامل پیغامی بزرگی است. مردم، جای خالی این جنس صدا و این سبک کار را در موسیقی کشور خالی می بینند و بنابراین کاملا طبیعی است که چنین واکنشی به این اجرا داشته باشند.

اینکه 8 هزار مخاطب در تمام طول مدت 4 اجرا، بدون هیچ محرک بیرونی، یک نفس، خواننده و آهنگ هایش را تشویق می نمایند، نشان از سطح بالای نیازمندی آنها به این جنس کار در فضای موسیقی دارد. بنابراین کاملا طبیعی است که با میدان دادن به خوانندگان موجه گونه های کمترپرداخته شده ای مانند رپ، راک و ... می توان بازار رنگارنگ و متنوعی را در حوزه موسیقی کشور پدید آورد که علاوه بر گام برداشتن در مسیر حرفه ای گری، طیف گسترده تری از مخاطبان موسیقی را به میدان کشانده و علاوه بر توجه جدی به مقوله اقتصاد موسیقی، از هنرمندان بیشتری در مسیر فعالیت حرفه ای رونمایی کرد و جلوی مهاجرت و فعالیت خارجی آنها را گرفت.

3. توجه به مقوله اقتصاد هنر، یکی از پارامترهای مهم و تکنیکال دنیای موسیقی روز است که سهم بسزایی در چرخه حرفه ای موسیقی کشور و اکوسیستم فعالان این حوزه دارد. با اعطای مجوز به آرمین، علاوه بر اینکه از مهاجرت یکی از خوانندگان محبوب مردمی جلوگیری به عمل آمد، بلکه از هدررفت سرمایه ملی نیز جلوگیری شد. اگر میانگین بلیت کنسرت اخیر آرمین را 400 هزار تومان در نظر بگیریم و آن را در 8 هزار مخاطب ضرب کنیم، به عدد 3 میلیارد و 200 میلیون تومان می رسیم که جای خوشحالی است که این سرمایه، در داخل کشور ریخته شده و این طور نبوده که طرفداران این خواننده مجبور باشند چند برابر این هزینه را صرف نمایند تا برای تماشای اجرای زنده، به کشورهای همسایه رفته و پول را در جیب اقتصاد رقبای منطقه ای کشور بریزند.

اگر میانگین بلیت کنسرت اخیر آرمین را 400 هزار تومان در نظر بگیریم و آن را در 8 هزار مخاطب ضرب کنیم، به عدد 3 میلیارد و 200 میلیون تومان می رسیم که جای خوشحالی است که این سرمایه، در داخل کشور ریخته شده.

4. جریان اجرای زنده، همیشه یکی از پارادایم ها و شاخص های سنجش نشاط اجتماعی است. وقتی در این مقوله، از خوانندگان تازهی که محبوب مردم هستند، رونمایی می گردد، آستانه شادی عمومی به شکل اجتناب ناپذیری بالاتر می رود. وقتی مردم بیش از 90 دقیقه، تمام هیجان خود را خالی می نمایند و در خاتمه، سرخوش از سالن خارج می شوند، این روحیه، همان برگ برنده ای است که جریان مدیریت کلان در هر کشوری، در پی آن است. این رویه، سطح شکاف و اختلاف میان مردم و حاکمیت را کاهش داده و به ترمیم روابط، یاری شایان توجهی می نماید. این، همان ماموریت فرامتن موسیقی است که بارها در طول اعصار مختلف، در مقام ناجی، به یاری دولت ها آمده و با افزایش سطح نشاط اجتماعی، یک فرهمندی یکدست و گیرا را از آن جامعه در افق بین الملل به نمایش گذاشته است. جریان معمول کنسرت ها به یک طرف و هوای تازه ای که با کنسرت آرمین و مشخص زندی شروع شده، به طرف دیگر. این دو بال با تداوم مستمر، سبب خواهند شد تا علاوه بر تغییر روحیه کلان جامعه، فاصله میان مردم و مدیریت کمتر شده و فصل تازهی از تعامل شروع گردد.

5. کنسرت آرمین درنتیجه همگرایی 4 ضلعی است که امید است در خصوص خوانندگان گونه های دیگر موسیقی نیز تکرار گردد. نخست، محصول ممارست و خویشتن داری خواننده است که از خود مراقبت کرد و در تمام این سال ها، مراتب حرفه ای خود را حفظ نمود. دوم، حضور چهره های موثقی چون محسن رجب پور که در تمام این سال ها دغدغه هموار کردن مسیر شایسته سالاری را در موسیقی کشور داشته و طبیعتا اگر کوشش های او نبود، چنین اتفاقی برای آدینه و شنبه اخیر رخ نمی داد.

سوم، مدیریت موسیقی کشور که با درک درست از شرایط موجود، مجوزهای لازم را صادر کرد و همان گونه که مشاهده شد، هیچ اتفاق ناگواری رخ نداد و در خاتمه به مردمی می رسیم که همچنان نشان داده اند که از موسیقی خوب حمایت می نمایند و خلاء سبک ها و صداهای متنوع را در قاموس موسیقی کشور به درستی درک می نمایند و با حضور به موقع خود، قوت قلبی هستند برای تداوم فعالیت آن خواننده. این 4 ضلع، می تواند در شرایط کنونی، نقش ویژه ای در ترسیم هندسه موسیقی روز کشور داشته و اثرات درخشانی را بر فضای کلی جامعه مترتب نمایند. اتفاقی که در صورت جریان سازی، می تواند به نتایج درخشانی در سال تازه برسد و خاستگاه موسیقی کشور و دوستداران آن را با تحولی جدی روبرو نماید.

• دعوت از همایون شجریان برای کنسرت در خراسان رضوی | مسئولان را تشویق کنید
• استقبال عجیب مردم از کنسرت های تهران | قیمت بلیت ها؛ تا 700هزارتومان