بهترین راه مواجهه با کودک لجباز چیست؟ - وبلاگ جعبه گیگابایتی

به گزارش وبلاگ جعبه گیگابایتی، از طرف دیگر باید روش خاموشی را اعمال کرد، به این مفهوم که والدین در مقابل رفتار های منفی کودک هیچ واکنش کلامی، دیداری و شنیداری انجام نمی دهند

لجبازی به شکل ها و دلایل مختلف در بچه ها بروز می نماید، معمولا این واژه را درباره بچه ها زیر 3 سال با احتیاط به کار می برند، چون در بیشتر این بچه ها، این نوع واکنش رفتاری، هدف دار نیست و کودک به علت مسائل جسمی و یا تعارضات درونی، مسائل خود را به صورت گریه، نق زدن، پرخاشگری، بی خوابی، امتناع از خوردن غذا و بی اختیاری ادرار و مدفوع نشان می دهد.

در این گونه موارد باید به دنبال پی بردن به علت مشکل و برطرف آن بود. واکنش هایی نظیر تنبیه کودک و یا بی توجهی به او می تواند زمینه ساز ایجاد تصویری نامطلوب از والدین در ناخودآگاه کودک باشد که بعد ها به شکل خشم هدف دار خود را نشان می دهد.

با اینگونه بچه ها باید مدارا کرد و ابتدا زمینه های بروز لجبازی را شناسایی کرد، سپس کودک را از آن دور کرد، به عنوان مثال کودکی را که در بازار از والدین می خواهد هرچیزی را برایش بخرند، نباید به بازار بُرد و همواره درباره برآوردن خواسته هایش یک چیز دیگر را باید جایگزین کرد مثل ابزار پلاستیکی به جای واقعی و دور نگاه داشتن وسایل خطرناک از دسترس کودک. اما بچه ها پس از سرانجام سه سالگی و شروع چهار سالگی وارد حیطه اجتماعی می شوند و رفتار های مختلف را از یکدیگر می آموزند و با الگوبرداری منفی سعی می نمایند در رابطه با والدین خود آن را اجرا نمایند و این امر تا حدود زیادی آگاهانه و هدفمند است و کودک با آزمون و خطا هایی که می نماید سعی در به زانو درآوردن والدین و تسلیم آن ها در برابر خواسته هایش دارد و با این کار به سیطره قدرت خود و خود محوری اش ادامه می دهد و برای این کار، بهانه هایی نیز برای خود دارد مانند وجود رقیبی به عنوان برادر و یا خواهر کوچک تر و یا به علت رفتن به مهد کودک و یا مواردی از این قبیل، این گروه از بچه ها، اعتماد به نفس پایینی دارند و نسبت به دیگر بچه ها تعارضات درونی بیشتری دارند و سطوح ترس و اضطرابشان بالاتر از همسالانشان است.

برای درمان لجبازی بچه ها در ابتدا باید روی استقلال آن ها به شکل عملی و فکری کار گردد، والدین باید به کودک میدان دهند تا خودش کار های شخصی اش را انجام دهد و در بعضی زمینه ها نظر او را جویا شوند، فعالیت هایی از این قبیل با عث خودباوری بیشتر کودک و جلب توجه به صورت مثبت می گردد و انرژی بالقوه کودک را به سمت مثبت راهنمایی می نماید.

از طرف دیگر باید روش خاموشی را اعمال کرد، به این مفهوم که والدین در مقابل رفتار های منفی کودک هیچ واکنش کلامی، دیداری و شنیداری انجام نمی دهند و گویی چیزی را ندیده اند، کودک پس از چند بار تکرار رفتار منفی، به علت دریافت نکردن پاسخ، پی می برد که کارش بی فایده است.

وقتی شدت رفتار های کودک نسبت به قبل کاهش یافت والدین باید روش تقویت رفتار نا همساز را اجرا نمایند، یعنی رفتار مقابل رفتار منفی کودک را به محض سر زدن از کودک، تقویت نمایند، مثلا کودکی که گریه می نماید به محض آن که ساکت شد، توسط والدین مورد توجه و تشویق قرار گیرد.

شاخص های دیگری که باید در نظر داشت، استفاده از رژیم غذایی صحیح است، مصرف بیش از اندازه سردی ها، تنقلات، کاکائو، نمک و سرکه باعث تحریکات عصبی کودک و تماشای تلویزیون و بازی های رایانه ای بیش از یک ساعت در روز باعث تشکیل امواج مخرب در مغز کودک و عصبانیت او می گردد، کم خوابیدن کودک نیز باعث افزایش لجبازی می گردد، خواب شب مهم تر از خواب روز است، چون در خواب روزانه عواملی نظیر نور و صدا باعث بر هم خوردن ریتم خواب می گردد و کودک با وجود خواب زیاد، پس از بیداری آرامش ندارد.

درباره لجبازی های شدید بچه ها که گاه به صورت گریه های طولانی و کبودی لب ها و واکنش های غیر عادی خود را نشان می دهد، آنالیز امواج مغز کودک و مراجعه به روان پزشک و روان شناس کودک ضرورت دارد.

منبع: خراسان