گزینه های اردوغان برای اولویت گذاری جدید چیست؟ - وبلاگ جعبه گیگابایتی

به گزارش وبلاگ جعبه گیگابایتی، پس از خاتمه ماجرای حمله به شرق فرات٬ حالا جامعه و نیروهای سیاسی موافق و مخالف اردوغان٬ از او انتظار دارند که هدف و اولویت سیاسی جدید دولت را اعلام کند.

به گزارش گروه بین الملل وبلاگ جعبه گیگابایتی٬ توافق دیروز بین ماک پنس معاون رئیس جمهور آمریکا و رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه برای خاتمه دادن به حملات تجاوزگرانه ارتش تحت امر آنکارا در شرق فرات٬ اتفاق مهمی بود که به یک روند طولانی خاتمه داد.

روندی که طی آن٬ دولت اردوغان٬ حمله به نیروهای ی.پ.گ را به مهم ترین اولویت کشور تبدیل نموده بود. حالا چنین به نظر می رسد که پس از خاتمه ماجرای حمله به شرق فرات٬ جامعه و نیروهای سیاسی موافق و مخالف اردوغان٬ از او انتظار دارند که هدف و اولویت سیاسی جدید دولت را اعلام کند.

از گولن تا ی.پ.گ

پس از کودتای نافرجام سال 2016 میلادی٬ کوشش برای مبارزه با شبکه فتح الله گولن و کنار نهادن ده ها هزار شاگرد او در نهادهای مختلف دولت ترکیه٬ از بین بردن دولت سایه و به قول خود ترک ها٬ مبارزه با ساختار موازی٬ به مهم ترین هدف سیاسی و اجرایی دولت تبدیل شد.

در اثنای مبارزه با گروه گولن٬ صدها هزار نفر در ترکیه مورد بازپرسی قرار دریافتد٬ هزاران نفر دستگیر و زندانی و ده ها هزار نفر از ارگان های مختلف٬ اخراج شدند و این مساله به عنوان اولویت حیاتی دولت مطرح شد.

در همان دوران٬ کشیش برونسون آمریکایی نیز به اتهام نقش داشتن در کودتا و ارتباط پنهانی با گولن و پ.ک.ک٬ زندانی شد و این موضوع موجب حمله اقتصادی ترامپ به ترکیه و وارد آمدن شوک دلاری به اقتصاد این کشور شد. رفته رفته و با افول نسبی شدت مبارزه با شبکه گولن٬ اردوغان کوشش کرد تا مبارزه با پ.ک.ک و ی.پ.گ را به عنوان یک اولویت جدید مطرح کند.

ترکیه از سال 2016 در راستا مبارزه با پ.ک.ک٬ پیروزی های جدیدی به دست آورد و علاوه بر کشته شدن صدها عضو پ.ک.ک در درگیری ها و بمباران ها و زندانی شدن شمار بسیاری از طرفداران آنها٬ چندین فرمانده و مسئول مهم پ.ک.ک نیز با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین کشته شدند و پ.ک.ک تا حد زیادی ضعیف و زمین گیر شد و به موازات آن٬ تهدید برای حمله به ی.پ.گ هم در دستور کار نهاده شد.

رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه بارها کوشش کرد تا نیروهای ی.پ.گ را به عنوان تروریست معرفی نموده و حمله به آنان را موجه جلوه دهد و تکرار مداوم این تهدید٬ به یک اولویت مهم تبدیل شد.

با وجود مخالفت های آمریکا با این اولویت جدید آنکارا٬ اردوغان دستور حمله داد و شرایط جدیدی به وجود آمد. لذا می توان گفت ماجرای حمله ارتش ترکیه به مناطق کردنشین شرق فرات در شمال سوریه٬ یکی از اقدامات مهم دوران جدید مسئولیت اردوغان در نظام ریاستی است.

اگر چه ارتش ترکیه٬ پیش تر هم بارها به شکل هوایی و زمینی حملاتی در شمال عراق انجام داده و دو بار هم به غرب فرات حمله ور شده بود٬ اما هدف گذاری برای حمله به شرق فرات٬ اهمیت ویژه ای پیدا کرد. چرا که اولاً نیروهای آمریکایی در این منطقه حضور داشتند و به شکل جدی از مدافعین کُرد تحت فرمان پ.ک.ک حمایت می کردند.

دوم این که در این بخش از جغرافیای سوریه٬ برخلاف کرانه غربی رود فرات (عفرین٬ الباب٬ جرابلس و منبج)٬ نمودها از قدرت نظامی بیشتری برخوردار بودند و ظن آن می رفت که چنین اقدامی٬ بسیار سخت باشد.

اما ترکیه٬ در عمل و بر روی ارض واقع٬ آمریکایی ها را در برابر عمل صورت گرفته قرار داد و با وجود مخالفت های ضمنی دو شریک آستانه٬ وارد معرکه جدیدی شد که با واکنش های منفی بین المللی روبرو شد و یک بار دیگر ترکیه را تا آستانه قرار دریافت تحت تحریم های اقتصادی و شوک دلاری ناشی از دستورهای ترامپ٬ پیش برد.

با این وجود٬ اردوغان زیر بار نرفت و به جای آن که توصیه های روسیه و ایران را پذیرفته و سراغ توافق با دمشق برود٬ یک بار دیگر و علیرغم رفتارهای تحقیرآمیز و توهین آمیز ترامپ٬ پشت میز مذاکره با آمریکا نشست و چنین شد که عملیات موسوم به چشمه صلح٬ دست کم به شکل موقت٬ متوقف شد.

اولویت جدید٬ کدام است؟

همچنان که گفته شد٬ عملیات مداخله گرانه ترکیه نیز خاتمه یافت و حالا این اولویت و هدف گذاری هم٬ قابلیت آن را از دست داده که از سوی رسانه های وابسته به اتاق فکر حزب عدالت و توسعه٬ به عنوان حفظ بقا و مبارزه با ترور٬ قلمداد گردد.

سوال اینجاست: اولویت و هدف گذاری جدید دولت اردوغان چیست؟ او می خواهد کدام هدف حیاتی را به عنوان اصلی ترین استراتژی کنونی داخلی و خارجی٬ مطرح کند؟

دولت اردوغان باید در شرایطی به اولویت سیاسی و اجرایی جدید بیاندیشد که ترکیه در چنین فضایی واقع شده است:

1.اقتصاد ترکیه در موقعیت مطلوبی نیست و موضوعات مهمی چون تورم و بیکاری مردم را به ستوه آورده و نقدها فراوانی علیه سیاست های اقتصادی برات آلبایراک وزیر امور اقتصادی و دارایی و داماد ارشد اردوغان مطرح شده است.

2.اسراف٬ ریخت و پاش٬ بی کفایتی بعضی از کادرهای رده بالا٬ سردرگمی و کم کاری٬ استفاده از رانت های مختلف٬ از جمله نقدهای است که علیه حزب عدالت و توسعه مطرح شده و باید در کنگره پیش رو به آنها پرداخته گردد.

3.تغییر بعضی از وزرا و اصلاح کابینه به یک خواست گسترده تبدیل شده است.

4.روابط ترکیه با اغلب کشورهای اروپایی تعریفی ندارد و احتمالاً٬ بسیاری از کشورهای عربی نیز از اظهارات تند اردوغان گله مند هستند و دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی ترکیه٬ فاقد یک نقشه راه روشن است.

5.موضوع حفاری های ترکیه در شرق مدیترانه٬ احتیاج به کوشش سیاسی و دیپلماسی فراوان دارد.

6.موضوع آوارگان٬ همچنان یکی از چالش های سیاسی٬ اجتماعی و اقتصادی ترکیه است.

7. علی باباجان٬ احمد داوود اوغلو و بسیاری از رقفای سابق اردوغان قصد دارند تحرکات حزبی و سیاسی خود را سرو سامان بدهند.

8.وضعیت جسمانی دولت باغچلی رهبر حزب حرکت ملی و اصلی ترین متفق اردوغان٬ چندان جالب نیست و در خصوص ائتلاف یا عدم ائتلاف با حزب خوب و مرال آکشنر٬ ابهاماتی وجود دارد.

9.فضای پلیسی٬ دستگیری بیش از 40 تن از منتقدین حمله ترکیه به شرق فرات و اعمال فشار بر رسانه های آزاد و مخالف٬ راه را برای انتقاد از وضعیت آزادی بیان در ترکیه هموارتر نموده و مخالفین اردوغان بر این باورند که او٬ دستگاه قضا را به حیاط خلوت خود تبدیل نموده است.

10.اردوغان و رفقای او برای تعامل و گفت وگو با نمودهای مخالف داخل٬ اقدام خاصی انجام نداده اند و غیر از تداوم زندانی شدن شهرداران کُرد وابسته به حزب دموکراتیک خلق ها٬ در این راستا٬ اتفاق جدیدی نیفتاده است.