تفال به حافظ امروز چهارشنبه 22 شهریور 1402؛ لب چو آب حیات تو هست قوت جان
به گزارش وبلاگ جعبه گیگابایتی، فال گرفتن از آثار ادبی، از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما به جای مانده است.
اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح
صلاح ما همه آن است کان تو راست صلاح
سواد زلف سیاه تو جاعل الظلمات
بیاض روی چو ماه تو فالق الاصباح
ز چین زلف کمندت کسی نیافت خلاص
از آن کمانچه ابرو و تیر چشم نجاح
ز دیده ام شده یک چشمه در کنار روان
که آشنا نکند در میان آن ملاح
لب چو آب حیات تو هست قوت جان
وجود خاکی ما را از اوست ذکر رواح
بداد لعل لبت بوسه ای به صد زاری
گرفت کام دلم ز او به صد هزار الحاح
دعای جان تو ورد زبان مشتاقان
همواره تا که بود متصل مسا و صباح
صلاح و توبه و تقوی ز ما مجو حافظ
ز رند و عاشق و مجنون کسی نیافت صلاح
توضیح لغت: مباح به ضم اول حلال و جایز/ نجاح به فتح اول رستگاری و پیروزی/ رواح: به فتح اول شبانگاه
تفسیر عرفانی:
عاشقان کوی یار برای آن که به لقای معشوق دست یابند باید در او فانی گردند، زیرا شیوه معشوق این است که با فانی کردن عاشق او را به آرزوی دیرینه اش خواهد رساند.
تعبیر غزل:
در انتظار به سر می بری و دایم دست به درگاه حضرت حق می بری و نزد او دعا می کنی و در دوست داشتن عاشق و جدی هستی. پایان به کام دلت می رسی و خوشحال می شوی.
منبع: فرارو