اگر درباره فیلم سوپرمن جیمز گان کنجکاوید، برایت برن را دیدن کنید - وبلاگ جعبه گیگابایتی

به گزارش وبلاگ جعبه گیگابایتی، این روزها همه هواداران دی سی منتظر فیلم سوپرمن: میراث (Superman: Legacy) به کارگردانی جیمز گان هستند، غافل از اینکه این کارگردان سال ها قبل با ساختن فیلم برایت برن (Brightburn) سوپرمن را از یک ابرقهرمان به یک هیولای فیلم های ژانر وحشت تبدیل کرد؛ یک کودک شکست ناپذیر و شیطانی که هیچ شباهتی به کلارک کنت ندارد. اگر درباره فیلم سوپرمن: میراث جیمز گان کنجکاوید، باید حتماً فیلم کمتر شناخته شده برایت برن را دیدن کنید.

چندی پیش جیمز گان برنامه فاز اول دنیای سینمایی دی سی را تحت عنوان خدایان و هیولاها گفت که شامل چند فیلم سینمایی و چند سریال تلویزیونی می شد. اولین پروژه فاز اول سوپرمن: میراث است که به نظر می رسد طرفداران دی سی بیش از هر پروژه دیگری، برای آن هیجان داشته باشند. داستان سوپرمن: میراث درباره میراث کریپتونی سوپرمن و ایجاد تعادل مابین دو وجه کریپتونی و انسانی زندگی اوست. در حالی که تاریخ احتمالی انتشار حداقل سه سال دیگر تخمین زده شده و هنوز هیچ جزئیات به خصوصی از داستان فیلم برای عموم منتشر نشده، به خاطر تأیید حضور شخصیت هایی مانند گای گاردنر، میستر تریفیک، متامورفو و هاوک گرل در فیلم، طرفداران در سراسر دنیا انتظار این فیلم را می کشند. آن ها با احتمال حضور شخصیت های بیشتر و داستانی که باعث شده همه آن ها در یک فیلم حضور داشته باشند، حسابی هیجان زده شده اند.

اگرچه کسانی هم هستند که نسبت به جیمز گان تردید دارند، از نظر آن ها جیمز گان تنها یک فرمول سینمایی را یاد گرفته و در تمام فیلم های خود همان را تکرار می نماید؛ آن هم قدرت خلاقانه اش در ساختن فیلم های گروهی است. اگر به کارنامه سینمایی گان نگاهی بیندازیم و شناخته شده ترین فیلم های او را آنالیز کنیم، می بینیم این افراد پر بیراه نمی گویند.

جیمز گان در مارول سه گانه نگهبانان کهکشان (Guardians of the Galaxy) را ساخته که با اختلاف از محبوب ترین فیلم های او به حساب می آیند، در دی سی هم فیلم جوخه انتحار (The Suicide Squad) را کارگردانی کرد که باز هم درباره یک گروه عجیب و غریب از ابرشرورانی مانند هارلی کویین (با بازی مارگو رابی) است. در اواسط دهه 2000 نیز گان یک فیلم لایو اکشن از اسکوبی دو (Scooby-Doo) ساخت که از طریق کمپانی برادران وارنر منتشر شد. کسانی که این تردید را نسبت به گان دارند، بیان نماینده یک نظریه بسیار قوی هستند و فیلم سوپرمن: میراث احتمالاً همان طوری از آب دربیاید که آن ها می گویند. اما این افراد باید به دیدنی فیلم برایت برن ساخته سال 2019 بنشینند تا ببینند جیمز گان چطور یک سوپرمن جوان و شیطانی را به تصویر کشیده.

سال ها قبل از آنکه دی سی تصمیم بگیرد دنیای سینمایی خود را با جیمز گان احیا کند، او به تنهایی تصمیم گرفت یک فیلم بسیار خشن درباره نسخه کودک یکی از شخصیت های دی سی فراوری کند: برایت برن. داستان فیلم حول مسائل یک خانواده در شهری کوچک با پسر خردسال شان است که در حال تبدیل شدن به یک موجود بدخواه با قدرت های فرابشری است. به طور کلی برایت برن داستان خود را حول این پرسش روایت می نماید: چه می شد اگر سوپرمن در کودکی شرور می شد؟ نتیجه یک فیلم ترسناک و خشونت آمیز است که نقاط قوت جیمز گان را به عنوان یک کارگردان به درستی نمایش می دهد.

• جیمز گان برای ساخت سوپرمن تازه از نسخه قدیمی الهام می گیرد

خانواده ای که قدردان پیدا کردن یک کودک مرموز و بیگانه هستند

اولین بار که درباره فیلم برایت برن شنیدیم، هیچ عنوانی برایش انتخاب نشده بود و به عنوان پروژه مرموز جیمز گان در ژانر وحشت شناخته می شد. دو سال بعد سونی پیکچرز فیلم را در تاریخ 24 می 2019 منتشر کرد. در فیلم، جکسون ای. دان نقش برندون بریر را بازی می نماید، بچه ای که وقتی نوزاد بود پدر و مادرش او را در جنگل پیدا کردند.

از قرار معلوم این نوزاد از طریق یک پاد کوچک که نورهای سرخی از خود ساطع می کرد به زمین سقوط نموده بود. با وجود هشداری که در نور سرخ پاد وجود داشت، آن زوج تصمیم گرفتند نوزاد را برای خودشان بردارند. به نظر می رسید پس از سال ها کوشش کردن برای بچه دار شدن، حالا این نوزاد هدیه ای از جانب خدا برای آن هاست.

همه چیز عادی به نظر می رسد، اما وقتی برندون به سن نوجوانی نزدیک می گردد، شخصیت او به شدت تغییر می نماید. برخلاف سوپرمن و مهربانی و محبتی که نسبت به بشریت داشت، برندون در فیلم برایت برن از قدرت خود برای مقاصد شخصی و آزار رساندن به دیگران استفاده می نماید که با خشم افسارگسیخته ای همراه می گردد. درست مانند ابرقهرمان کریپتونی و محبوب ما، یکی از توانایی های ذاتی برندون پرواز کردن در آسمان با سرعت فوق العاده زیاد است. همین امر باعث می گردد بتواند به طرز نگران نماینده ای ناگهان در هر کجا حضور داشته باشد.

آنچه درباره فیلم برایت برن مخاطب را غافلگیر می نماید، توانایی فیلم در همزمان ارائه دادن درام قوی و خشونت بی مانند است. فیلم بدون شتاب زدگی به بیننده نشان می دهد هر یک از والدین برندون (که الیزابت بنکس و دیوید دنمن نقش آن ها را بازی می نمایند) چطور به رفتار نگران نماینده پسرشان واکنش نشان می دهند؛ پدر او سعی می نماید با تنبیه و اعمال قدرت برندون را ادب کند، در حالی که مادرش کوشش می نماید با مهربانی و محبت بیشتر به برندون بفهماند کار اشتباهی نموده. وقتی پس از چنین درام خانوادگی ای شاهد صحنه هایی هستیم که خشونت شدید و بی پرده را به تصویر می کشند، خواه ناخواه شوکه خواهیم شد. علاوه بر این، اگر امروز و پس از دیدنی آخرین فیلم هایی که جیمز گان کارگردانی نموده برایت برن را ببینید، از تفاوت بی اندازه آن ها متعجب خواهید شد.

به احتمال زیاد کسانی که برایت برن را ندیده اند اشاره خواهند کرد که فیلم جوخه انتحار گان نیز فیلم خشنی به شمار می آید، اما سطح خشونتی که در برایت برن خواهید دید، به هیچ وجه هم سطح با خشونت جوخه انتحار نیست. وحشت بدن یکی از زیرژانرهای سینمای وحشت است که شامل بعضی از برترین فیلم های ژانر وحشت می گردد و جایگاه ویژه ای در این ژانر پیدا نموده، اما برایت برن یک خصوصیت ویژه دارد. این حقیقت که یک پسربچه 12 ساله دارد مرتکب این اعمال وحشت انگیز می گردد، همه چیز را هولناک تر می نماید.

بعضی ممکن است به این حقیقت اشاره نمایند که برندون در حین انجام این کارها از طریق همان پاد یا سفینه ای که او را به زمین آورد و حالا زیر انبار خانه شان پنهان شده، تسخیر می گردد. با این وجود دیدنی صحنه هایی از برندون که باعث می گردد تکه های شیشه ای شکسته به طرز وحشتناکی چشم یک زن را سوراخ کند، و از جا در رفتن فک یک مرد وقتی برندون ماشین او را پرتاب می نماید، صحنه هایی هستند که هرگز فکر نمی کردید در فیلمی که داستان سوپرمن را بازگویی می نماید ببینید.

یک کودک توقف ناپذیر و شرور

با وجود اینکه برایت برن به اندازه ای که باید دیده نشد، اما با توجه به بودجه 12 میلیون دلاری آن و فروش 32 میلیون دلاری در باکس آفیس، به هیچ عنوان نمی توان این فیلم را یک شکست خورده تلقی کرد. پس از گذشت چند سال از انتشار فیلم، همچنان ممکن است برایت برن دنباله داشته باشد (به خصوص که در انتهای فیلم متوجه شدیم نسخه های شرور و ترسناک باقی ابرقهرمانان دی سی مانند واندرومن و بتمن نیز در دنیای برایت برن وجود دارند).

در حالی که بودجه و اندازه فروش این فیلم با فیلم های مشابه ابرقهرمانی فاصله زیادی دارد، اما برایت برن درست مانند فیلم هایی همانند تاریخچه (Chronicle) سال 2012 و شیشه (Glass) سال 2019 به کارگردانی ام. نایت شیامالان جایگاه ویژه ای در ژانر ابرقهرمانی پیدا نموده. بدون شک فیلم برایت برن داستان منحصر به فردی دارد و لایق آن است که دنباله ای برای خود داشته باشد تا دنیا آن بیش از پیش کاوش گردد.

با وجود اینکه داستان فیلم به خوبی به انتها می رسد، اما بینندگان برایت برن هنوز نمی دانند این کودک بیگانه از کجا به زمین آمده، نمادی که او در سراسر شهر ترسیم می کرد چه معنایی دارد و مهم تر از همه، پس از تمام ماجراهایی که در برایت برن پیش آمد، این بیگانه شرور در ادامه چه خواهد نمود. این ها سوالاتی است که می تواند طرفداران را به سمت قسمت دوم این فیلم بکشاند. و همان طور که پیش تر اشاره شد، وجود نسخه های شیطانی باقی ابرقهرمانان دی سی در دنیای برایت برن می تواند سناریوهای بسیار مجذوب کننده و هولناکی برای دنباله این اثر به وجود بیاورد.

اگر شما هم یکی از کسانی هستید که شک دارد رئیس تازه دنیای سینمایی دی سی، بتواند یک فیلم انفرادی از ابرقهرمانان (یا ابرشروران) بسازد، باید فیلم برایت برن را دیدن کنید. با وجود اینکه این فیلم بی نقص نیست و از مسائلی در رابطه با ریتم و لحن رنج می برد، اما جیمز گان می تواند با این بازگویی از داستان سوپرمن نظر و انتظارات شما را از فیلم مورد انتظار سوپرمن: میراث تغییر بدهد.

منبع: